Nowa siedziba Wydziału Informatyki PK
Data: Czerwiec 2024
Etap: Konkurs Architektoniczny
Lokalizacja: al. Jana Pawła II 37, Kraków
Powierzchnia: 14’920 m2
Budżet: 170’000’000 zł
Inwestor: Politechnika Krakowska im. Tadeusza Kościuszki
Autor koncepcji: Wojciech Młynarczyk
Wizualizacje: FFAR
W koncepcji konkuroswej zaproponowano realizację programu funkcjonalnego w formie zespołu dwóch budynków, stanowiących niezależne etapy realizacji inwestycji. Budynki o wymiarach 37,5 m x 49,5 (Etap I) oraz 19,5 m x 49,5 m (Etap II) oddalone są od siebie i innych budynków kampusu o min. 25m spełniając wymagania projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obszaru: „Czyżyny Zachód”. Lokalizacja budynków na działce kontynuuje linie zabudowy kampusu oraz w maksymalny sposób respektuje istniejący drzewostan.
Budynki dostosowano wysokościowo do sąsiadującej zabudowy oraz zapisów projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Rozlokowanie programu funkcjonalnego w dwóch budynkach spiętych wspólną przestrzenią parteru umożliwiło realizację obiektów które zarówno skalą jak i proporcjami nawiązują do sąsiadujących budynków Wydziału Mechanicznego Politechniki Krakowskiej.
Wejście główne do zespołu budynków Wydziału Informatyki i Telekomunikacji Politechniki Krakowskiej im. Tadeusza Kościuszki zlokalizowano od osi strony wschodniej. Strefę wejściową zagospodarowano w postaci reprezentacyjnego placu wejściowego sprzęgniętego z osią komunikacyjną kampusu północ-południe. Dodatkowe wejścia do budynków przewidziano z przestrzeni zadaszonego Forum studenckiego.
Budynki połączono wspólnym zadaszeniem nad parterem tworząc funkcjonalną przezeń publiczną. Między budynkami powstaje Forum studenckie które umożliwi interakcje społeczności akademickiej w skali kampusu. Ulokowano tu m.in. parkingi dla rowerów, elementy małej architektury, przestrzenie rekreacyjne, zespoły roślinności niskiej i wysokiej oraz wejścia do budynków. Dzięki ochronie przed niekorzystnymi warunkami atmosferycznymi przestrzeń Forum może być wykorzystywana na cele organizacji wydarzeń jak i prowadzenia zajęć dydaktycznych w plenerze. Forum sprzęgnięto komunikacyjnie i widokowo z holami wejściowymi do budynków. Strefę nad Forum studenckim zorganizowano w formie Ogrodów. Obie przestrzenie powiązano komunikacyjnie za pomocą schodów zewnętrznych oraz windy. Z poziomu Ogrodów zapewniono też dostęp do stref ogólnodostępnych w budynkach.
Skoncentrowanie zabudowy w południowej części terenu inwestycji uwalnia północną jego część na potrzeby ewentualnej rozbudowy kampusu w przyszłości. Koncepcja zakłada nawiązanie do istniejącego układu komunikacyjnego uzupełniając siatkę ulic i ciągów pieszych istniejącego kampusu. Wokół zespołu budynków poprowadzono drogę pożarową. W przestrzeni ciągów komunikacyjnych wyeliminowano bariery architektoniczne w postaci krawężników, zgodnie z zasadami projektowania uniwersalnego. Część przeznaczoną dla ruchu pieszo rowerowego się za pomocą słupków betonowych ustawionych zgodnie z modułem fasad budynków. W przestrzeni placu wejściowego przewidziano strefę odpoczynku, oraz strefę krótko trwałego postoju taksówek oraz samochodów osobowych tzw. kiss& ride.
Strefę parkingów naziemnych przewidziano w północnej części działki. Miejsca parkingowe w liczbie 30 zadaszono wiatą z instalacją fotowoltaiczną. Po przeciwległej stronie drogi, w sąsiedztwie istniejącego terenu zielonego zapewniono możliwość lokalizacji dodatkowych 30 miejsc parkingowych.
Projekt zieleni zakłada pozostawienie maksymalnej liczby istniejących drzew oraz nowe nasadzenia w postaci szpalerów w kierunkach północ-południe i wschód-zachód. Aranżacja zieleni wysokiej podkreśla siatkę komunikacyjną kampusu oraz wpisuje się przyjęte w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego założenia. Zieleń wysoką integruje się z podcieniami budynków zacierając granicę między budynkiem i zagospodarowaniem terenu. Drzewa liściaste będą naturalnym regulatorem mikroklimatu w cyklu rocznym, chroniąc wnętrza budynków i przestrzenie publiczne przed nadmiernym przegrzewaniem w sezonie letnim. Dodatkowo planuje się zagospodarowanie podcieni dachu budynków w formie zielonych ogrodów tworzących wraz z zagospodarowaniem terenu piętrową kompozycję. Zwiększenie bioróżnorodności, tworzenie mikrosiedlisk dla owadów i ptaków, planowana retencja wody opadowej, wprowadzenie zielonych dachów i znacznej liczby zacieniających drzew, stanowi odpowiedź na współczesne wyzwania związane ze zmianami klimatycznymi i środowiskowymi.
Układ funkcjonalny budynków cechuje osiowość i symetria podstawowych bloków funkcjonalnych. W centralnej części planu budynku głównego zlokalizowano trzon komunikacji pionowej oraz dwa bloki techniczno-sanitarne wyposażone w dwa dźwigi towarowo osobowe.
W Budynku głównym zaprojektowano centralnie zlokalizowany reprezentacyjny hol komunikacyjny łączący wszystkie jego kondygnacje. Na kondygnacjach 0 i -1 biegi schodów rozbudowano o siedziska w amfiteatralnym układzie sprzęgając je funkcjonalnie z przestrzenią holu głównego na parterze. Nad holem komunikacyjnym zaplanowano świetlik o proporcjach 1 x 3 moduły tj. wymiarach 6 x 18 m. Na kondygnacjach nadziemnych proponuje się obwodowy układ komunikacji poziomej wyposażony w strefy nieformalnej pracy i odpoczynku – tj. komunikacja aktywna.
Do budynków prowadzą wejścia zlokalizowane na osi wschód-zachód. Wejście główne do zespołu budynków zlokalizowano od strony wschodniej gdzie w sąsiedztwie osi komunikacyjnej kampusu zorganizowano plac wejściowy. Wejścia od strony zadaszonego Forum studenckiego mają bardziej kameralny charakter. Na parterze budynku głównego znajduje się hol główny sprzęgnięty widokowo terem kampusu oraz strefą Forum studenckiego zlokalizowaną miedzy budynkami. W sąsiedztwie holu zaplanowano aule i sale wykładowe, kawiarnię, bibliotekę z czytelnią oraz poczekalnię dziekanatu. Na parterze budynku laboratoryjnego znajdują się hol wejściowy, dwukondygnacyjne Studio oraz Hala technologiczna oraz pomieszczenia laboratoryjne.
Sale wykładowe i aule zorganizowano w dwa bloki o proporcjach 3 x 3 moduły tj. 18 x 18m. Sale wykładowe zgrupowano po dwie i zlokalizowano nad sobą na kondygnacjach 0 i -1. Zapewniono możliwość ich łączenia w ramach kondygnacji. Aulę rozwiązano w układzie amfiteatralnym w przestrzeni dwóch kondygnacji (0, -1). Wejścia zarówno do Auli oraz do sal wykładowych zlokalizowano z przestani głównego holu komunikacyjnego. Nad blokami sal wykładowych i auli zlokalizowano strop transferowy z belkami w module 3 x 3 m zapewniając możliwość aranżacji kondygnacji nadziemnych na cele dydaktyczne i naukowe.
Przestrzeń Holu Głównego otwiera się zarówno na przestrzeń Placu Wejściowego jak i na teren Forum Studenckiego. Dzięki centralnie zlokalizowanemu trzonowi technicznemu oraz zastosowaniu podcieni, hol główny i przestrzeń zewnętrzna kampusu wzajemnie się przenikają zacierając granicę między wnętrzem a zewnętrzem.
Na kondygnacji +1 zlokalizowanej na poziomie +5,60 m zapewniono możliwość wyjścia z budynków na dach na którym zorganizowano ogrody. Poziomy +1 i +2 w całości przewidziano na funkcję dydaktyczne oraz laboratoryjne. Laboratoria komputerowe o proporcjach dwóch kwadratów umożliwiają aranżację przestrzeni pracy wspólnej lub warsztatowej. Na kondygnacji +2 zlokalizowano strefy studenckie.
Na kondygnacji +3 zlokalizowano część administracyjną. Pokoje biurowe i sale seminaryjne zlokalizowano po obwodzie budynku. W centralnej części zlokalizowano centrum danych oraz przestrzenie konferencyjne i socjalne.
Na potrzeby pomieszczeń naukowych przewidziano poziomy +4 i +5 w budynku głównym. Zlokalizowano tu ponad 90 gabinetów naukowych, sale spotkań ze studentami oraz niezbędne pomieszczenia socjalne. Pomieszczenia pogrupowano wydzielając 3 strefy grup badawczych. Zlokalizowano je na poziomie +4. Na poziomie +4 pomieszczenia pracy w centralnej części budynku doświetla się za pomocą świetlików dachowych.
Dach budynku udostępniono dla społeczności akademickiej na którym ponad strefę techniczną lokalizuje się taras widokowy oraz ścieżkę krajobrazową wykonaną jako kompozycja zieleni niskiej. Intencją projektantów jest ulokowanie części urządzeń technicznych na kondygnacji podziemnej dając możliwość kształtowania przestrzeni dachu zielonego o krajobrazowym charakterze.
