Budynek materiałem nawiązuje do tradycyjnego budownictwa drewnianego regionu Beskidu Śląskiego. Ascetyczna i ponadczasowa prostopadłościenna forma wynika z technologii, w której wzniesiony będzie budynek. Szkieletowy charakter obiektu to próba nawiązania dialogu z konstrukcjami lotniczymi, które cechuje lekkość, modularność, i optymalizacja. Przekroje pierwszych szybowców i lotni wykonywano z drewna dbając o minimalizację ciężaru własnego konstrukcji maksymalizując jednocześnie rozpiętość i powierzchnię skrzydeł zapewniających siłę nośną. Podobna zasada przyświeca projektowanemu budynkowi Parku Edukacji Ekologicznej w Bielsku-Białej.

Konstrukcja drewnianego stropu kasetonowego zdaje się unosić nad taflą wody w basenowych nieckach, dzięki obwodowemu układowi lekkiej konstrukcji z drewna klejonego. Fasada budynku również nawiązuje do charakteru szkieletowych modeli maszyn lotniczych, a swoją grafiką sygnalizuje wodny charakter głównej funkcji – mieniącej się powierzchni wody. Budynek posadowiony jest na betonowej bazie, którą tworzą kondygnacje pobasenia technicznego i garażu podziemnego. Jest to klasyczny w tradycji budownictwa drewnianego zabieg zapewniający konstrukcji drewnianej trwałość, widoczny m.in. w zabytkowym Domu Tkacza w Bielsku-Białej. Wprowadzenie betonowej bazy unosi budynek w pespektywie ulicy Czesława Tańskiego, dodatkowo nadając konstrukcji lekkości. Bardzo ważną w odbiorze budynku jest jego piąta elewacja możliwa do zaobserwowania z perspektywy lotu ptaka – widoczna m.in. z perspektywy szczytów Beskidu Śląskiego. Planuje się wykorzystać potencjał konstrukcji do realizacji dachu zielonego w postaci łąk kwietnych wtapiając go w otaczający krajobraz.