Budynek administracyjny UW
Data: Marzec 2019
Etap: Konkurs Architektoniczny
Lokalizacja: ul. Krakowskie Przedmieście 26/28, Warszawa
Inwestor: Uniwersytet Warszawski
Powierzchnia całkowita: 1540 m2
Budżet inwestycji: 11’000’000 zł
Zespół autorski: Wojciech Młynarczyk, Justyna Jastrzębska, Karol Gwiazdowski, Paula Mozolewska
Zarówno dziedziniec jak i projektowany budynek został rozplanowany w oparciu o kwadratowy moduł o boku 3 m. Przyjęty moduł jest wynikiem analizy proporcji dziedzińca, wzajemnej lokalizacji okolicznych budynków oraz geometrii ich fasad. Budynek podzielono na 3 części o głębokości 4 modułów i szerokości 3 modułów. Podział umożliwia efektywne rozplanowanie konstrukcji oraz przeprowadzenie szachtów instalacyjnych w budynku z zachowaniem maksymalnej elastyczności projektowanej przestrzeni. Organizacja planu dodatkowo nawiązuje w pośredni sposób do tzw. stajni Marconiego, wzniesionych w latach 40 XIX w. w miejscu projektowanego budynku.
Podział na 3 części czytelnie wydziela strefy funkcjonalne w parterze budynku. „Welcome point” w eksponowanym południowym narożniku, oddzielony jest blokiem komunikacji pionowej od strefy kawiarni i odpoczynku, zlokalizowanej od północnej strony. Centralnie zlokalizowany węzeł komunikacji pionowej podkreśla osiowość założenia osadzając je w klasycystycznym kontekście, domykającym założenie pałacu Tyszkiewiczów-Potockich. Inspirowana dziedzictwem Andrea Palladia organizacja dziedzińca oraz budynku jest próbą znalezienia powściągliwego i ponadczasowego języka architektonicznego porządkującego przestrzeń górnego dziedzińca Uniwersytetu Warszawskiego. Projektantom przyświecała idea budynku, który nie konkurowałby z otaczającymi go obiektami, a jedynie uzupełniał i porządkował przestrzeń dziedzińca, budynku sprawiającego wrażenie jakby zawsze tu był.
Odseparowano ruch pojazdów od ruchu pieszego dzięki przeniesieniu pochylni wjazdowej do północno-wschodniej części dziedzińca, równolegle do północnej oficyny pałacu Tyszkiewiczów-Potockich. Dzięki temu uwolniono przestrzeń przed budynkiem Studium Języków Obcych dla potencjalnej rozbudowy oraz umożliwiono domknięcie osiowego układu dziedzińca. W przestrzeni górnego dziedzińca umożliwiony jest jedynie dostęp pojazdów technicznych. Funkcja parkingowa zostaje całkowicie zeń usunięta. Lokalizacja pochylni przy północnej oficynie daje potencjalną możliwość korzystania z przejazdu bramowego na ul. Krakowskie Przedmieście nie zaburzając charakteru przestrzeni dziedzińca przeznaczonego całkowicie dla użytkowników pieszych.
Istniejący elipsoidalny klomb potraktowano jako pretekst to dialogu z klasycystyczną ideą założenia pałacowego. W uzupełnieniu funkcji krajobrazowej klombowi nadano funkcję siedziska tworząc z niego funkcjonalne miejsce spotkań i studenckich interakcji. Koncepcja zieleni zakłada uporządkowany, kontrolowany i ukierunkowany na podkreślenie centralności i osiowości układu rozrost zieleni wypełniającej szczeliny w posadzce. W miejscu rozebranych niefunkcjonalnych istniejących elementów zagospodarowania zlokalizowano wygodne, krajobrazowe schody pełniące funkcję komunikacyjną oraz rekreacyjną. Stopnie schodów zgrupowano jako siedziska o wysokości 45 cm nawiązując do szerokości pionowych elementów fasady budynku. Horyzontalne linie schodów mają swoja kontynuację w pionowej artykulacji budynku. Kwadratowy moduł posadzki górnego dziedzińca ma swoją kontynuację w posadzce parteru projektowanego budynku. Budynek i zagospodarowanie terenu starano się maksymalnie zunifikować, operując tym samym modułem oraz stosując te same materiały wykończeniowe wewnątrz budynku, na fasadzie, posadzce i w elementach małej architektury.
